Okuduğum İlk Kitap

Geçen gün okuma saatinde bir öğrencinin elinde bu kitabı görünce anılarım depreşti. 40 küsür yıl önce orta bir'e giderken (şimdiki 6. sınıf) Edebiyat öğretmenimiz bir kitap alıp özetini çıkarın ana fikrini bulun diyerek ödev vermişti.
 Babam her zamanki gibi kitabı elimde görünce kızdı.' Dersini çalış kitap okuma' dedi.
Ben 'Bu da ders öğretmen ödev verdi' deyince sesini çıkarmadı.
 Artık her sene ödev verildiği için bir kitabı gönül rahatlığı ile okuyabileceğim için sevinçliydim. Benim ailem kitap okumayı gereksiz bulur bu hala böyledir. Benim evimdeki kitaplıkları gördükçe şaşırırlar.Öğünmek gibi olmasın eşimde kitap okumayı sevdiği için zengin bir kitap arşivimiz var. Neyse konuyu dağıtmayayım kitabı görünce orta okul günlerime gittim.
   Reşat Nuri Güntekin-Çalı Kuşu
 Kitabı bir solukta okudum derler ya işte öyle okumuşdum. Kitabın kahramanı Feride oldum. Onunla ağaçlara tırmandım, Kamurandan nefret ettim, Anadoluya kaçıp öğretmen oldum, Muniseyi yetiştirdim vs   vs.

Kitap bitince bittiği için çok üzüldüm. elimden bırakmadım. Rast gele bir sayfasını açıp okuyordum ve sonuna kadar devam ediyordum. Yine kitap elimde. Ozamanlar televizyon yok, şimdiki kadar insanı oyalayan teknolojide yok. Elimde bir kitap dönüp dönüp okuyorum.
      Bir gün komşu arkadaş Benden kitabı istedi. Ben vermek istemedim.' Bende Hanımın Çiftliği Var değişelim' dedi. Bende bir kitap daha okuyacağımın sevinciyle 'olur' dedim.  Kitapları değiştik. Ben Hanımın Çiftliğini okudum bitirdim. Kitabı arkadaşa götürdüm kendi kitabımı istedim. Bana kitabı kaybettiğini onun kitabının bende kalabileceğini söyledi. Ben 'olmaz benim kitabımı bul ben bunu istemiyorum' dedim. 'Ne fark eder o da kitap bu da kitap' dedi. Bense üzüntümden için için ağlıyordum. Ben feridemi kaybetmiştim. Param olsa aynı kitaptan bir daha alırdım ama yoktu. Onun kitabı mecburen bende kaldı. Ama ben uzuuun süre kimseye kitap ödünç vermedim. Çok sonraları çok çok güvendiğim kişilere kitap verdim. Ben ödünç kitap aldıysamda okuyup hemen geri verdim. Bu kitabı kaybetmenin acısı 40 yıl geçtiği halde hala içimdedir.